Βρήκα ένα γατάκι… ήταν μόνο του και το πήρα, μήπως να σας το αφήσω; Πόσο αληθινό και πόσο λάθος; πόση ανθρωπιά και πόση σκληρότητα πίσω από μια “φιλοζωική” προχειρότητα…
Οι γάτες ως πολυοιστρικά ζώα είναι γόνιμες και αναπαράγονται όλες τις εποχές του χρόνου αλλά οι μήνες Δεκέμβρης – Γενάρης – Φλεβάρης είναι εκείνοι που συνήθως υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα, εξ ου και όλες εκείνες οι ομηρικές μάχες που μας έχουν κρατήσει άγρυπνους όλους. Οι καρποί συνήθως εμφανίζονται από νωρίς την άνοιξη μέχρι το τέλος της. Αυτή είναι η εποχή που έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες να βρούμε ένα ανήμπορο μωρό γατί στο διάβα μας. Γατί που ίσως να νομίσουμε ότι χάθηκε ή έπεσε από κάπου… Επειδή όμως τα γατάκια δεν φυτρώνουν, ούτε πέφτουν από το δισάκι του πελαργού που πετάει, για να καταλάβουμε το πώς βρέθηκαν εκεί πρέπει να καταλάβουμε πώς ζουν οι αδέσποτες γάτες στην χώρα μας. Γιατί πολλές φορές νομίζουμε ότι κάνουμε κάτι καλό με το να παίρνουμε ένα γατάκι βρέφος, πιστεύοντας ότι το σώζουμε ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.
Δεν θα εξετάσουμε εδώ το γιατί υπάρχουν αδέσποτες γάτες ή το πώς θα λύσουμε αυτό το θέμα – αυτό μια άλλη φορά. Η ουσία είναι ότι υπάρχουν αδέσποτες γάτες που γεννούν καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές και που πολύ πιθανόν κάποιο ή και κάποια από τα γατάκια τους να βρεθεί στο δρόμο μας και εμείς να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα.
Οι αδέσποτες γάτες, απ’ τη στιγμή που θα αντιληφθούν ότι κυοφορούν, έχουν μοναδικό τους μέλημα να βρουν κάπου να γεννήσουν, δηλαδή να εξασφαλίσουν ένα χώρο που θα προσφέρει προστασία στα μωρά τους και στις ίδιες από τους κινδύνους που εκείνες αντιλαμβάνονται ότι διατρέχουν. Οι κίνδυνοι αυτοί είναι η βροχή, το κρύο, τα σκυλιά, οι άλλες γάτες και οι άνθρωποι! Έτσι λοιπόν βρίσκουν ένα μέρος κατά την κρίση τους είναι ασφαλές. Αυτό το μέρος μπορεί να είναι ένα γιαπί, ένα ακατοίκητο σπίτι, ένα υπόγειο, ένα πλυσταριό, ένα μαγαζί εγκαταλελειμμένο, ένα παλιό αυτοκίνητο κ.α.
Εκεί τα γατάκια θα ζήσουν συνήθως τις πρώτες εβδομάδες, θηλάζοντας και μετά όταν ξεπεταχτούν, η μητέρα τους θα χρειαστεί να πάει να ψάξει να τους φέρει κάτι να φάνε. Η γάτα μπορεί να λείψει 1-2 ώρες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα έχει εγκαταλείψει… Παρατηρήστε προσεκτικά πριν μπουκάρετε να πάρετε τα γατάκια: είναι καθαρά; είναι στρουμπουλά; είναι εν γένει φροντισμένα; Αφουγκραστείτε την κατάσταση, πηγαίνετε ξανά μετά από λίγες ώρες, αξιολογήστε τις κινήσεις σας, μπορεί όντως να έχει συμβεί κάτι κακό στην μάνα-γάτα και να μην ξαναγυρίσει, αλλά είναι εξίσου πιθανό ότι θα ξαναέρθει η γάτα και θα τα ψάξει. Σώζω ένα γατάκι δεν σημαίνει παρεμβαίνω ετσιθελικά και βίαια στον τρόπο που έχει επιλέξει η μάνα τους. Μερικές φορές ίσως είναι καλύτερα να αφήσετε λίγο φαγητό εκεί που είναι τα γατάκια. Αξιολογήστε και προσπαθήστε να κάνετε αυτό που είναι καλύτερο για τα γατάκια.
Κάποιες φορές συμβαίνει, η γάτα να κρίνει ότι το μέρος που έχει τα γατάκια της δεν είναι πια κατάλληλο και να αποφασίσει να μεταφέρει τα γατάκια της γρήγορα κάπου αλλού. Τότε κυριευμένη από το ένστικτό της να προστατέψει τα μικρά της και συνήθως σε πανικό ξεκινάει την διαδικασία μεταφοράς. Παίρνει λοιπόν προσεκτικά το ένα γατάκι της από το σβέρκο και προσπαθεί να το μεταφέρει γρήγορα στο νέο σημείο. Αν εκείνη τη στιγμή της μεταφοράς συμβεί κάτι και την τρομάξει, το αφήνει εκεί και κρύβεται κάπου και παρακολουθεί. Δεν σημαίνει ότι εγκατέλειψε η γάτα το μωρό της στην μέση του δρόμου, δεν θα το έκανε ποτέ, αν δεν το ήθελε (γιατί θα έκρινε ότι δεν θα τα κατάφερνε επειδή ήταν ασθενικό) δεν θα το τάιζε εξ αρχής.
Αν εκείνη λοιπόν τη στιγμή περάσει ένας άνθρωπος και σταθεί μπροστά στο γατάκι, με τις καλύτερες προθέσεις, και περιμένει να δει τι θα συμβεί, η γάτα τρομοκρατημένη ΔΕΝ εμφανίζεται, γιατί ο άνθρωπος την δεδομένη στιγμή αποτελεί κίνδυνο για την γάτα. Αν σας συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, υπάρχουν πολλές πιθανότητες το γατάκι να βρέθηκε εκεί γιατί η γάτα είναι σε διαδικασία μεταφοράς. Αν το γατάκι βρίσκετε στο οδόστρωμα πιάστε το προσεκτικά και βάλτε το στο πλησιέστερο ασφαλές σημείο εκτός δρόμου, και απομακρυνθείτε από το γατάκι αρκετή απόσταση έτσι ώστε να δώσετε το χώρο και τον χρόνο στη γάτα να νοιώσει ότι είναι ασφαλής, να πάει να το πάρει. Παρακολουθήστε από μακριά χωρίς να σας βλέπει, δεν είναι χαζή, είναι γάτα. Αν δεν νοιώσει ασφάλεια δεν θα έρθει και ίσως ‘θυσιάσει’ αυτό το γατάκι προκειμένου να σώσει τα υπόλοιπα. Παρακολουθήστε από απόσταση και εάν πραγματικά κρίνετε ότι κινδυνεύει το γατάκι γιατί έχει περάσει αρκετή ώρα και δεν έχει εμφανιστεί πουθενά η μητέρα… εννοείται ότι θα χρειαστεί να το πάρετε, γιατί ίσως η επιβίωσή του εξαρτάται από εσάς. Πάρα πολλά γατάκια έχουν σωθεί χάρη στη σωστή παρέμβαση την κατάλληλη στιγμή ενός ανθρώπου, όπως επίσης δυστυχώς πολλά έχουν χαθεί λόγω μιας βιαστικής λάθος κίνησης. Αξιολογήστε πριν επέμβετε.
Όταν λοιπόν πάρουμε ένα γατάκι μωρό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να το βάλουμε σε ένα κουτί-καλάθι-φωλίτσα με ένα μαλακό κομμάτι υφάσματος και κάποια πηγή θερμότητας (θερμοφόρα ή μπουκάλι με χλιαρό νερό περίπου 40-45 βαθμούς) γιατί τα μωρά γατάκια ΔΕΝ μπορούν να διατηρήσουν την θερμοκρασία τους ακόμα κι όταν έχει ζεστό καιρό. Αν υπάρχει κοντά κάποιος κτηνίατρος πηγαίνετε εκεί για να σας δώσει τις πρώτες συμβουλές σίτισης. Θα πρέπει να πάρετε ένα μικρό μπιμπερό ή έστω μια σύριγγα που θα αφαιρέσετε την βελόνα. Τα γατάκια πρέπει να τρώνε κάθε 3 περίπου ώρες, πίνουν γάλα. Το αγελαδινό γάλα ΔΕΝ είναι κατάλληλο. Το καλύτερο γάλα είναι το μητρικό γάλα της γάτας έτσι εάν γνωρίζετε ότι κάπου υπάρχει μια γατομάνα, πηγαίνετέ της το και συνήθως το δέχεται. Εάν παρά τις εκκλήσεις σας δεν βρεθεί γατομάνα, το αμέσως προτιμότερο είναι γάλα σε σκόνη ειδικό για γατάκια που υπάρχει στο εμπόριο. Εάν δεν μπορείτε να βρείτε κάτι λόγω των συνθηκών η τρίτη επιλογή είναι το κατσικίσιο γάλα, χλιαρό, σε θερμοκρασία σώματος. Προσπαθήστε να έχετε το γατάκι κάπου ζεστά, ήσυχα και χωρίς πολύ φως, μέχρι να μπορέσετε να έρθετε σε επαφή με κάποιον που να γνωρίζει να σας δώσει πληροφορίες για το πώς θα το ταΐσετε και κάθε πότε, πως θα το βοηθήσετε να κάνει την ανάγκη του όπως θα το βοηθούσε η μητέρα του, και πως θα φροντίσετε την υγιεινή του για να μπορέσει να τα καταφέρει να μεγαλώσει.
Είναι βέβαιο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, όσο επιμελείς και σχολαστικοί μπορεί να είμαστε με το βρέφος, αυτά που γνωρίζουμε και είμαστε σε θέση να προσφέρουμε σε αυτό θα είναι πάντα λιγότερα από αυτά που θα έκανε η μάνα του σε κανονικές συνθήκες, αλλά αυτό δεν σημαίνει δεν αξίζει να προσπαθήσουμε και είναι γεγονός ότι πάρα πολλά γατάκια έχουν σωθεί και ζουν μαζί μας χάρη στην έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση και την φροντίδα κάποιου που το είδε και δεν το προσπέρασε .
Είναι “ξεβόλεμα” να βρεθεί ένα γατάκι μπροστά μας… αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς είναι κάτι που μπορεί να μας συμβεί ή έχει συμβεί σε πολλούς από εμάς, γιατί ζούμε σ αυτή την περιοχή του πλανήτη, και γιατί δεν ζούμε μόνοι μας σ’ αυτόν τον πλανήτη. Είναι προσωπική σου επιλογή το τι θα κάνεις όταν η ζωή θα θέσει μπροστά σου αυτό το δίλημμα…
Καταρχήν πρέπει να αξιολογήσεις αν θα κάνεις περισσότερο καλό ή κακό στο γατάκι παίρνοντάς το. Αν έχεις σκοπό να το πάρεις και να παραδώσεις στον πρώτο τυχόντα ή να το αφήσεις σε κάποιο πάρκο που έχεις δει κι άλλες γάτες… καλύτερα να μην το πάρεις. Αν επιλέξεις να το πάρεις όμως, να ξέρεις ότι εκείνη την στιγμή του δίνεις μια υπόσχεση ότι θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για να διαφυλάξεις τη ζωή του. Κι όταν τα καταφέρετε μαζί και ζήσει, θα έχετε κάνει ο ένας στον άλλο ένα υπέροχο δώρο.
Το πιο πάνω κείμενο είναι προϊόν των απόψεων και γνώσεων των ανθρώπων του Πετοπωλείου, και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένα επιστημονικό κείμενο. σε περίπτωση αναδημοσίευσης παρακαλούμε να συμπεριλάβετε την πηγή.
